Vienres, 20 d'avientu de 2013 La Braña - La Tornera - La Braña'l Río - El Ceacal - Mirador del Peruano - Xerra Llorinte - Baeres - La Braña.
"Si desafortunadamente t'atopes nel paru, el monte tamién pue sirvite como válvula d'escape. Basta con buscar un altu cerca d'onde vives. De xuru lo tuvisti munchos años ensin llegar a velu. Diríxite a él. Dicho asina suena casi bíblicu, pero asegúrote que cuando lu xubas, la to mente va funcionar a un ritmu muncho más provechosu y creativu que si te zarres en casa, dexándote aducir pola televisión." Juanjo Garbizu
Cada paséu pel monte, y a veces tamién pel valle, guárdamos dalguna sorpresa, xeneralmente prestosa.
Caminé per munchos sitios que m'impresionaron y dexáronme imaxes que nun escaezo. De toes formes, como esperabes por ello porque daquién te lo contare o porque leyeres dalguna información, el plasmu nun suel ser grande.
Pémeque esti foi ún de los percorríos que más m'almiró. Nun yera d'esos sitios que crees que te van prestar y tienes pendientes de conocer.
Yera vienres y quería tar en casa a meudía. Tenía que dir a dalgún sitiu que nun tuviere lloñe y nun m'apetecía recurrir a lo habitual: el Narancu, el Monsacru, los alredores d'Uviéu, Nava, Sariegu,... Alcordéme qu'apocayá leyere daqué sobre senderismu en Llangréu y paiciérame qu'había rutes que podíen tener interés.
Sin pensalo muncho descargué de wikiloc el track del PR AS-43 y rumbu a Tuilla.
A un kilómetro y picu ta'l guapu pueblín de La Braña onde hai sitiu abondo p'aparcar. Enseguidina d'entamar a caminar salse del pueblu y nun fae falta andar muncho pa dase cuenta que va ser prestosu'l paséu. Caminín pindiu, castañales, carbayos, ablanares, praos, el ruxir del agua,... Una fonte y el regatu La Braña que baxa cantarín formando un guapu tabayón a la vera'l camín. Los díes anteriores lloviere a xarraes y de xuru eso fixo que llevare más agua de lo que trae davezu.
Dempués de gociar del guapu saltu siguimos subiendo per un senderu pente finques y árboles. Pasamos per caseríes y dalgún tramu de pista o carretera. Un caminín ente felechos ye lo último que caminamos p'aportar al monte'l Ciacal que facía un cachu que columbrábamos.
Nesti altu a casi 700 metros ta'l miradoriu El Peruanu. Agüeyamos y almiramos pueblinos de Llangréu, de Sieru, de Bimenes, d'Uviéu,...; La Llomba, Peñamayor,... Media Asturies del centru.
D'equí p'alantre con direición suroeste per pistes de tierra de les antigües esplotaciones a cielu abiertu de la Braña'l Río vamos caminando pela xerra Llorinte con bones vistes de parte Llangréu, del Aramu, les Ubiñes,...
Nun ye tan ermu'l el terrenu como podía amosase. Ta recién repoblao y da la sensación que nunos años va tresformase nuna viesca tan guapa como pela que circulamos al entamu la marcha.
Hai dalgunes llagunines que de xuru s'orixinaron coles mines pero que agora aguapien el paisaxe. Cuando tenemos a la vista les primeres cases de Mayáu Solís metemósmos n'otra viesca màs espesa que la del principiu. La baxada ye pindia y como ta moyao hai que facela con procuru pa nun dase un bon xostrazu.
Pasamos Baeres d'Arriba y d'Abaxo, subimos unos cuatrocientos metros per otra viesquina y de secute baxamos a La Braña.
Un paséu que me sorprendió pola so guapura, que ye aconseyable pa cualquiera que-y guste caminar y que de xuru tengo repetir.
"Si desafortunadamente t'atopes nel paru, el monte tamién pue sirvite como válvula d'escape. Basta con buscar un altu cerca d'onde vives. De xuru lo tuvisti munchos años ensin llegar a velu. Diríxite a él. Dicho asina suena casi bíblicu, pero asegúrote que cuando lu xubas, la to mente va funcionar a un ritmu muncho más provechosu y creativu que si te zarres en casa, dexándote aducir pola televisión." Juanjo Garbizu
Cada paséu pel monte, y a veces tamién pel valle, guárdamos dalguna sorpresa, xeneralmente prestosa.
Caminé per munchos sitios que m'impresionaron y dexáronme imaxes que nun escaezo. De toes formes, como esperabes por ello porque daquién te lo contare o porque leyeres dalguna información, el plasmu nun suel ser grande.
Pémeque esti foi ún de los percorríos que más m'almiró. Nun yera d'esos sitios que crees que te van prestar y tienes pendientes de conocer.
Yera vienres y quería tar en casa a meudía. Tenía que dir a dalgún sitiu que nun tuviere lloñe y nun m'apetecía recurrir a lo habitual: el Narancu, el Monsacru, los alredores d'Uviéu, Nava, Sariegu,... Alcordéme qu'apocayá leyere daqué sobre senderismu en Llangréu y paiciérame qu'había rutes que podíen tener interés.
Sin pensalo muncho descargué de wikiloc el track del PR AS-43 y rumbu a Tuilla.
A un kilómetro y picu ta'l guapu pueblín de La Braña onde hai sitiu abondo p'aparcar. Enseguidina d'entamar a caminar salse del pueblu y nun fae falta andar muncho pa dase cuenta que va ser prestosu'l paséu. Caminín pindiu, castañales, carbayos, ablanares, praos, el ruxir del agua,... Una fonte y el regatu La Braña que baxa cantarín formando un guapu tabayón a la vera'l camín. Los díes anteriores lloviere a xarraes y de xuru eso fixo que llevare más agua de lo que trae davezu.
Dempués de gociar del guapu saltu siguimos subiendo per un senderu pente finques y árboles. Pasamos per caseríes y dalgún tramu de pista o carretera. Un caminín ente felechos ye lo último que caminamos p'aportar al monte'l Ciacal que facía un cachu que columbrábamos.
Nesti altu a casi 700 metros ta'l miradoriu El Peruanu. Agüeyamos y almiramos pueblinos de Llangréu, de Sieru, de Bimenes, d'Uviéu,...; La Llomba, Peñamayor,... Media Asturies del centru.
D'equí p'alantre con direición suroeste per pistes de tierra de les antigües esplotaciones a cielu abiertu de la Braña'l Río vamos caminando pela xerra Llorinte con bones vistes de parte Llangréu, del Aramu, les Ubiñes,...
Nun ye tan ermu'l el terrenu como podía amosase. Ta recién repoblao y da la sensación que nunos años va tresformase nuna viesca tan guapa como pela que circulamos al entamu la marcha.
Hai dalgunes llagunines que de xuru s'orixinaron coles mines pero que agora aguapien el paisaxe. Cuando tenemos a la vista les primeres cases de Mayáu Solís metemósmos n'otra viesca màs espesa que la del principiu. La baxada ye pindia y como ta moyao hai que facela con procuru pa nun dase un bon xostrazu.
Pasamos Baeres d'Arriba y d'Abaxo, subimos unos cuatrocientos metros per otra viesquina y de secute baxamos a La Braña.
Un paséu que me sorprendió pola so guapura, que ye aconseyable pa cualquiera que-y guste caminar y que de xuru tengo repetir.