Picos Ordiyón y Los Cuervos

          Vienres, 29 d'agostu de 2014          Miyares - Pista l'Armonga - La Peruyal - Cantu Miyares -Salgar - Paré La Xenra - Picu Ordiyón - Picu Cuervos - Colláu Rosiñeru - Canellón de los Llobos - Mayáu Borines - Oviñes - Pista La LLama - Altu La LLama - Castañosu -  La Infiesta - Piñerín -  Borines - Vallobal - Miyares.

          "Una vez supi desenvolveme de forma autosuficiente pel monte y superar nun ensin esfuerzu les mios medranes iniciales, descubrí que caminar per ella na más completa soledá ye una esperiencia tan arriquecedora como ablucante, y los que lo esperimentaron saben perfeutamente de qué toi falando." Juanjo Garbizu 

          Cuando nel pasáu mes de xunetu fixi'l paseín al Ordiyón quedéme coles ganes de repetir la escursión allargándola pa subir al picu Los Cuervos. 

          Nun paicía dificil diseñar una ruta circular qu'incluyera estos dos montes piloñeses del Sueve.  

          Disponiendo de más tiempu que na caminata anterior entamé l'andar nel guapu pueblìn piloñés de Miyares. Hasta l'Ordiyón, repitiendo'l mesmu percorríu del mes pasáu, disfruté abondo yá sin les duldes de qué camín siguir.

          Les bones vistes que mos ofrez esti modestu piquín prometen ser munchu meyores dende'l vecín Los Cuervos. L'únicu problema, como tantes veces, ye la borrina que más que desapaecer, per momentos paez qu'aumenta.

           De momentu nun mos tapa les vistes del itinerariu a siguir pa baxar y a continuación entamar l'ascensu a Los Cuervos. Vese un claru senderu que sube pela fastera sur d'esti monte.

           Prestóme esta segunda parte del percorríu anque l'amenaza de la niebla crecía. 

           N'efeutu. Nel altu tuvi qu'apurar pa xintar daqué porque cada minutu que pasaba poníase más encapotao. Tuvi la suerte d'oyer cercanes les voces d'un pastor que "falaba" coles sos vaques. Como ye'l vezu, punxo tola bona voluntá p'ayudame, orientame y esplicame la toponimia del llugar. Acompañélu hasta cerca'l mayáu Espineres onde tenía la so moto y onde la pista que baxa al altu La LLama nun tien perda. Antes enseñóme'l Canellón de los LLobos, un curiosu pasadizu natural que diz que foi utilizáu como refuxu na pasada guerra civil

          Na despidida díxome onde tenía que salime de la pista La LLama pa baxar a Sieres y asina evitar unos cuantos kilómetros de carretera.

           El borrín o'l mio despiste, más bien esto último, fixo que llegare a la portiella que cierra la pista que sal de  la carretera d'Infiestu a Colunga.

          Yá nun yera cosa dar la vuelta. Asina que quedárenme 7,6 kilómetros de carrretera qu'anque con mui pocu tráficu foi lo que más estrozó'l paséu.

           En resumen: ye una escursión que, con bon tiempu y menos despiste, pue ser perguapa.
           Nun hai otru remediu qu'esperar un día claru pa volver y poder disfrutar daqué más. Tamién  habrá que plantegar un camín de vuelta qu'evite tanta carretera. Mirando mapes de la zona  paez posible.
           Contarémoslo.

Ver todas

Consigue el tuyo