"Inclusive nel monte más baxu percíbeste pencima de lo cotidianu"
De Monterapia llibru
Nací y pasé gran parte de mio vida nun pueblu con tres montes de referencia. Al norte La Llomba, al sur Peñamayor y lloñe al este, El Cornión.
"Va nevar, ta escuro pa La Llomba"."Cuando llueve y fae sol canta la vieya en Peñamayor". "Yá ta blanco pel Cornión" Frases como estes o paicíes sintíles dende pequeñu. Esto fae qu'esos llugares tan familiares pa los güeyos y les oreyes sean atrayentes y sientas deséu de pisalos.
Nun tardé en patiar per Peñamayor, tendría siete o ocho años cuando fui la primera vez. Nun ye raro, pola distancia qu'hai, que pasara munchu tiempu pa pisar el Cornión. Lo que nun tien perdón ye que, teniéndolo a tiru piedra, nun caminare pela Llomba hasta que tenía más de cincuenta años. Menos mal que toi compensándolo y agora fáigolo tres o cuatro veces al añu.
Caminar per Sariegu presta y enseña. Los paneles informativos qu'hai en cada aldea o pueblu y qu'espliquen l'orixen de los nomes, son perdidáuticos y interesantes. Gustaríame que tuvieren n'asturianu o billingüe pero tengo la esperanza de que too s'andará...,naide ye perfeutu.
Tamién ye llamativu l'indicador col nome de cada caleya o camín.
La escursión ye fácil y guapa, sobre too si fae bon día. Pásase por Canal y Villar, dos pueblinos que merez la pena ver. Dende'l camin de Villar pal altu La Fayuca vemos la interesante ilesia de Narzana. Acongoxa ver como'l progresu ta acabando cola peña Careses. Col día claru, vemos tol cordal asturianu, dende'l Cornión a los montes de Yernes y Tameza.
Tol paséu tenemos a la vista Peñamayor y Peña Mea. Dende'l finxón de Les Lloses (conceyu de Villaviciosa), vese La Villa y el Sueve.
Yo fixi'l recorríu casi circular baxando a La Cuesta y caminando un kilómetru escasu pela carretera de San Román - Vega.
Ye una patiada que paga la pena facer. A min nunca me decepciona.
No hay comentarios:
Publicar un comentario