Sábadu, 3 d'agostu de 2013 La Col.laona - Col.láu l'Ablanu - Cuetu Ventosu - Área recreativa l'Ablanu - Burra Blanca - Col.láu Cabal.los - La Col.laona.
"Un día malu, ye un día malu, pero a otru día nun tien porque ser igual"
T. Briñón
Tengo claru que nun elixí l'itinerariu, nin el día, nin la estación adecuada pa facer esta escursión.
El percorríu resultóme enguedeyáu y de xuru que si repito'l paséu cámbiolu. El día, emborrascáu y con borrina, nun me dexó ver les guapes vistes que s'adivinen. Y la meyor época pa patiar per montes con esti tipu de vexetación ye l'iviernu, si pue ser dempués d'una bona nevada pa que les plantes que tovía xorrecen tean achaplaes.
El camín dende la Col.laona al col.láu l'Ablanu nun tien nenguna dificultá. Un bon tramu de pista bordiando pel oeste el cordal de L.longalendo, dos portiel.les que nun puen abrise pero que se pasen fácilmente y l.legamos al col.láu. Nun área recreativa que ta a la so vera entámase la fácil subida a Cuetu Ventosu (techu de Mieres). Sería asina si la viesca felechos y dalguna cotolla nun punxeren torgues.
Baxamos pel mesmu camín y per un guapu senderu que sal del área empezamos l'ascensu a la Burra Blanca. Pasamos per un fayéu fermosu y pente abondes cotolles y beriza de tamañu escomanáu consiguimos l.legar a la cume que na baxada pela cara sur dámosmos cuenta que nun tien dificultá nenguna.
De xuru que si repito la escursión vuelvo a cruciar pel fayéu, pero en llugar de subir dende elli, sigo al col.láu Fonticos. Hai siendes d'animales que mos lleven a elli. Dende equí per un camín que va al col.láu Cabal.los vense subides fáciles. (Por exemplu per onde yo baxé).
Antes de la subida llegué ellí y hasta subí a un oteru casi del mesmu altor que'l picu que se me resistía. El casu ye que volví pa la viesca pa'ascender pente la broza.
La visibilidá pal norte, este y sur yera nula. Pal oeste vinse los pueblos ayeranos de Cabanaquinta, Soto, Uriés y Serrapio.
La Burra Blanca ye otru de los munchos tres conceyos qu'hai n'Asturies. Nesti casu: Mieres, Llaviana y Ayer.
En resume: foi de los pocos díes que cuando salgo a patiar vuelvo pensando que nun foi una bona xornada d'escursión. Sicasí mañana ye otru dia.
"Un día malu, ye un día malu, pero a otru día nun tien porque ser igual"
T. Briñón
Tengo claru que nun elixí l'itinerariu, nin el día, nin la estación adecuada pa facer esta escursión.
El percorríu resultóme enguedeyáu y de xuru que si repito'l paséu cámbiolu. El día, emborrascáu y con borrina, nun me dexó ver les guapes vistes que s'adivinen. Y la meyor época pa patiar per montes con esti tipu de vexetación ye l'iviernu, si pue ser dempués d'una bona nevada pa que les plantes que tovía xorrecen tean achaplaes.
El camín dende la Col.laona al col.láu l'Ablanu nun tien nenguna dificultá. Un bon tramu de pista bordiando pel oeste el cordal de L.longalendo, dos portiel.les que nun puen abrise pero que se pasen fácilmente y l.legamos al col.láu. Nun área recreativa que ta a la so vera entámase la fácil subida a Cuetu Ventosu (techu de Mieres). Sería asina si la viesca felechos y dalguna cotolla nun punxeren torgues.
Baxamos pel mesmu camín y per un guapu senderu que sal del área empezamos l'ascensu a la Burra Blanca. Pasamos per un fayéu fermosu y pente abondes cotolles y beriza de tamañu escomanáu consiguimos l.legar a la cume que na baxada pela cara sur dámosmos cuenta que nun tien dificultá nenguna.
De xuru que si repito la escursión vuelvo a cruciar pel fayéu, pero en llugar de subir dende elli, sigo al col.láu Fonticos. Hai siendes d'animales que mos lleven a elli. Dende equí per un camín que va al col.láu Cabal.los vense subides fáciles. (Por exemplu per onde yo baxé).
Antes de la subida llegué ellí y hasta subí a un oteru casi del mesmu altor que'l picu que se me resistía. El casu ye que volví pa la viesca pa'ascender pente la broza.
La visibilidá pal norte, este y sur yera nula. Pal oeste vinse los pueblos ayeranos de Cabanaquinta, Soto, Uriés y Serrapio.
La Burra Blanca ye otru de los munchos tres conceyos qu'hai n'Asturies. Nesti casu: Mieres, Llaviana y Ayer.
En resume: foi de los pocos díes que cuando salgo a patiar vuelvo pensando que nun foi una bona xornada d'escursión. Sicasí mañana ye otru dia.
Tengo pendientes esi par de cumales... norabona pol paséu pesie al día que tocóte sofrir.
ResponderEliminarUn abrazu
Hola Arturo, llastima de día, pero aparte la borrina, diz el refrán: morriendo y aprendiendo. Eso pasanos a los que patiamos pel monte, despues de pasalo mal, descubres per donde llera el bon camín. Pero la ruta per guapa. Un abrazu.
ResponderEliminar