El Retriñón y per tierres ayeranes

 

Martes, 17 de xunetu y martes, 11 de setiembre de 2012

El Retriñón y dalgunes foces ayeranes

            Col calor propiu de xunetu fixi lo que pa min resultó una dura xornada de patiar.

De xuru que nun lo fuera tantu si nun m'equivoco nel camín de Vega Valencia a la cume'l Retriñón. Pero como esto nun foi la primera nin será la última vez,
escaezse too cuando se llega a la cume.

          Tengo la esmolición de meter nel fregáu a un rapaz muncho más xoven que yo y que me siguía a distancia pensando qu’esi yera´l meyor camín. Polo que falamos na cima, pémeque lo pasó peor que yo.

          Baxé directu a la braña l'Oteru, Les Ordaliegues y La Tabierna.      

          Dempués pel guapu falléu l'Argallaona hasta llegar a Cueves y d'ellí a Felechosa onde tenía’l coche.

          Empezara'l camín nesti guapu pueblu, siguiendo la ruta  Les Brañes.

          La foz de Penas Cutias, el Mayaín, La Felguera, vega Valencia...Too mui prestoso, tanto que en setiembre volví a Penas Cutias (gustárame muncho) y de pasu completé'l día peles foces del Pinu y Aller.

         Tamién aproveché pa dende Col.lanzo subir a Santibanes de la Fuente pa conocer el famosu texu qu'en tantos años nun lu viera.

          Nun sé lo que fixi coles semeyes del día del Retriñón polo que les que pongo son rescataes del Facebbok y como taben reducíes pémeque perdieron calidá.

          Tengo-y apegu a esti conceyu, quiciabes porque n'elli tuvi'l mio primer trabayu seriu y tamién ún de los mios meyores amigos.