Va prestame poner equí dalgunes de les munches semeyes que faigo nes mios caminates. Nun pretendo describir rutes nin dar conseyos sobre'l meyor camín pa faceles. N'Internet hai abondo d'eses informaciones y lo único que diba conseguir ye confundir.
De toes formes toi abiertu a responder a les entrugues que faiga daquién interesáu en dalgún de los mios paseos.
Fadré una introducción de caúna de les rutes.

miércoles, 4 de septiembre de 2013

Prestosu paséu pel Narancu

          Domingu, 25 d'agostu de 2013          Ciudá Narancu - Carretera'l Narancu - Camín d'Ules - Ules - Carretera'l Centru Asturianu - Pista a Contriz - Contriz - Monte a traviés cruciando'l P.R. AS-239 - P.R.AS 239 - Picu Llampaya - Carretera Brañes - Llampaya - Llampaxuga - Camín de Santiagu - Les Campes - La Florida - Ciudá Narancu.
         

          “Tienes que mantenete en forma. Mio güela entamó a caminar cinco milles al día cuando tenía 60 años. Agora mesmo tien 97 y nun sabemos onde demontres ta.”  Ellen Degeneres

          Los paseos pel Narancu nun suelo preparalos. Tampoco llevo máquina retratar por eso les semeyes tan feches col teléfonu.
          Si nun faigo una escursión a dalgún llugar más lloñe, dende fae una bona temporada, casi a diario patio pel Narancu o alredores. Pongo esti paséu nel blog porque caminé per dalgunos sitios qu'hai tiempu que nun pisaba y prestóme enforma.
          Salí de mio casa en Ciudá Narancu hacia les once la mañana cola intención de probar si ameyoraren dalguna de les  mancadures ocasionaes más pola edá que por otra cosa. Pa ello la idea yera subir dalgún tramu bien pindiu y ver como me respondía'l cuerpu.
           Salíme de la carretera'l Narancu a la altura'l restaurante Lobato. Pasando per delantre'l colexu  Les Teresianes siguí per un camín que más o menos paralelu a la carretera llega a Ules. Dende equí con direición noreste unos 300 metros de la carretera que va al Centru Asturianu hasta agarrar la pista que sube a Contriz. Tien una bona pendiente y pasa per un castañéu bien guapu. Evitando les esviaciones, travesé xunto a les cases qu'aparenten tar desocupaes y llegué al colláu per un senderu bastante cuidáu. Percíbese qu'hai actividá agrícola y ganadera y camínase bien peles caleyes.
          Entamé la baxada y primero per un camín a manzorga y dempués a mandrecha crucié el PR AS 239 pa siguir monte a través per un senderu que sube a un pequeñu cuetu bastante usáu por moteros de trial. Salí otra vez al PR y, dempués d'unos 500 m, per una sienda bien marcada, mui pindia y casi reuta aporté al picu Llampaya con bones vistes a Uviéu, Llampaya, Llampaxuga, Lloriana, Sancloyo,...,  les xerres del Aramu, Tene, Caranga, Sobia, Gradura, Peña Manteca,...
          Con direición oeste, baxé a la carretera Brañes y pasé per Llampaya y Llampaxuga. Xunto a la so capiella tomé'l camin de Santiagu hasta llegar a Uviéu.
          Cruciando pel nuevu barriu de la Florida aporté a Ciudá Narancu dempués d'una entretenida patiada y cola satisfaición de nun resentime de nenguna mancadura.

3 comentarios:

  1. El Naranco siempre da mucho juego, aunque lo tenemos ahí y parece que lo nininguneamos por su proximidad es una auténtica delicia perderse por sus muchos rincones... saludos.

    ResponderEliminar
  2. Hola Arturo, tan cerca...y tan lejos. Como lu tenemos siempre a mano...vamos dejandolu siempre pa tras. Un abrazu.

    ResponderEliminar
  3. Hola Arturo,me gusta,te invito a que des un vistazo por mi blog.
    juancarlos-camáradigital blogspot.com.es.Gracias.

    ResponderEliminar